جاذبه های گردشگری

پارک وحش صفه

یکی از مراکز گردشگری و تفریحی پارک کوهستانی صفه، پارک وحش صفه است. اين پارک وحش به مساحت 50 هزار متر مربع در محوطه مرکزي مجموعه کوهستاني صفه واقع است.
در اين پارک شاهد گونه هاي متفاوت حيات وحش گوشتخوار و علف خوار وحشي و اهلي از قبيل گوزن، آهو، قوچ و ميش وحشي، شتر ،اسب ،شير،خرس،گرگ،روباه، سگ هاسکي و چندين گونه حيواني وحشي ديگر از خزندگان،پرندگان وحشي و آبزي، جوندگان و غيره هستيم.
همچنین بخش ویژه‌ای در باغ وحش صفه برای به نمایش گذاشتن حیوانات شبیه سازی شده پژوهشکده رویان راه‌اندازی شده است. در این بخش دو تا سه حیوان شبیه‌سازی شده (قوچ قمیشلو) قرار دارد که به منظور بازدید دانش آموزان، دانشجویان و عموم مردم است.
احداث درمانگاه و قرنطينه حيوانات در پارک وحش مجهز به سالن جراحي، انبارها، سردخانه‌هاي تخصصي، تجهيزات و امکانات فني دامپزشکي حيوانات، احداث قفس‌هاي نگهداري حيوانات شامل اتاقک‌هايي به عنوان جان پناه براي حفاظت حيوانات از سرما و گرما، تامين آب شرب عاري از ميکروب و آلاينده ها براي تمامي قفس‌ها و احداث شبکه فاضلاب پارک وحش از جمله اقدامات انجام شده برای استانداردسازی پارک وحش صفه است.
اما برخی کارشناسان محیط زیست معتقدند این باغ وحش استاندارد های لازم و محیط مناسب برای زندگی حیوانات را ندارد و حیوانات این مجموعه در رنج و عذاب به سر می‌برند و پیشنهاد بسته شدن این باغ وحش را داده اند.
منبع : imna.ir - isfahan.ir

موزه دکتر رهگشای

در 130 کیلومتری اصفهان و در شهر بادرود از توابع شهرستان نطنز موزه ای وجود دارد که بزرگترین گنجینه مردم شناسی بادرود به شمار می‌رود. این موزه با عنوان سراموزه رهگشای شناخته می‌شود که در خانه شادروان علی اکبر رهگشای به همت فرزند ايشان دکتر محمد رهگشای، یکی از مجموعه داران مشهور کشور ایجاد شده است. رهگشای به همراه همسر فرانسوی اش در سال 1372 خانه پدری اش را که در بادرود قرار داشت تعمیر کرد و تعمیرات اساسی را در سال 1375 به پایان رساند. وی پس از اتمام تعمیرات خانه پدری، سراموزه رهگشای را تاسیس کرد. دکتر رهگشای در این خانه بیش از 2 هزار قطعه تاریخی را نگه داشته و در معرض دید عموم قرار می‌دهد. این اشایای تاریخی آداب و سنن مردمان حاشیه کویر را به گردشگران نشان می‌دهند. خانه رهگشای در کوچه « کوچه باغ » واقع گردیده که به ورودی باغات سرسبز و با طراوت ختم می‌شده و دلیل وجه تسمیه آن کوچه نیز بوده است. بنای این خانه از نظر کالبدی، جزو خانه های تیپ اقلیم خشک بوده که دانش معماری آن در تطابق و هماهنگی با اقلیم بیابانی کاملا مشهود است، به گونه ای که طی چهار فصل سال، به راحتی می‌توان از فضاهای آن استفاده کرد. میریام گوتس همسر دکتر رهگشای در این خصوص می‌گوید : « اصالتا فرانسوی و وکیل دادگستری بوده و نزدیک به 36 سال است که ازدواج کرده و صاحب دو فرزند است که آنها اکنون برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفته اند و دخترش در فرانسه و پسرش نیز در مونترال کانادا مشغول به تحصیل است. تقر یبا 20 سال پیش و زمانی که فرزندان من کوچک بودند و پدر شوهرم نیز نزدیک به 90 سال داشت تصمیم گرفتیم حداقل برای دوره دبستان فرزندانم به اینجا سفر کنیم و پس از آن با توجه به اینکه در اینجا وضعیت خوبی داشتیم همینجا ماندگار شدیم. پدر شوهرم در این منطقه یک حالت کدخدایی داشت و در 13 سال پیش که فوت شد ما تصمیم گرفتیم تا درب این منزل بسته نشود؛ در واقع اینجا یادبودی از پدر شوهرم است و در ابتدا اصلا به فکر ایجاد موزه نبودیم. وقتی 20 سال پیش به ایران آمدم دیدم بچه‌ها حداقل در مقطع دبستان اطلاعات کمی از فرهنگ و تاریخ ایران دارند این بود که کاری کردیم که اینجا پایگاهی باشد تا آنها بتوانند از هر لحاظی با گذشته خود آشنا شوند. » یکی از قسمت های این سراموزه خانه عروسک محلی است که شامل ۳۴ ماکت خانه عروسکی است که از حدود ۱۵۰ عروسک دست ساز شناسنامه دار با لباس های محلی از جنس پارچه، چوب، کرک قالی، نخ و پنبه و سایر موادی که با محیط زیست سازگاری دارد تشکیل شده است. عروسک های محلی سراموزه معرف افراد حقیقی و شخصیت های نخستین مشاغل و حرفه منطقه بادرود است. این موزه دومین موزه عروسک‌های سنتی در استان اصفهان است و پیش از این کاشان نیز چنین موزه‌ای را افتتاح کرده بود. عروسک های این موزه با عروسک های کاشان با توجه به اینکه هر 2 در حاشیه کویری هستند تفاوت خاصی ندارد. این عروسک‌ها توسط بانوان منطقه ساخته شده که شامل شخصیت‌هایی مانند دلاک، ماما، گروه‌های شادمانی، حکیم‌باشی، قالی باف، کوزه‌گر و سایر حرفه‌هایی که در این منطقه کویری وجود داشته‌اند می‌شود . شایان ذکر است در این سراموزه فعالیت های پژوهشی و آموزشی چون برگزاری کلاس‌های خوش‌نویسی، نقاشی و طراحی با کمک اساتید محلی، انجام کارگاه‌های آموزش نجوم و آشنایی کودکان و نوجوانان با مبانی علم اخترشناسی و رصد اجرام به کمک تلکسکوپ و بازسازی اجرام اسمانی با توپ و خمیر بازی، شناخت و معرفی گیاهان دارویی و ادویه‌جات در چارچوب مدرسه‌ی سبز، آموزش طراحی و ساخت عروسک‌های بومی ننه نخودی برای نونهالان، آشنایی کودکان با خانواده‌ی نت موسیقی با کمک روش‌های نوین آموزشی برای کودکان، کارگاه‌های آشنایی و شناخت تمبر، نقشه، نسخه، خط و سکه با بهره‌گیری از دانش کارشناسان مجرب مجموعه‌دار و غیره انجام می‌گیرد. خانه و موزه رهگشای از اماکن زیبای تاریخی است که به کسانی که از بادرود و نطنز گذر می‌کنند توصیه می‌شود تا ساعاتی را برای بازدید از این خانه تاریخی کنار بگذارند.

دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس

دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (دریاچه چیتگر) در شمال‌غرب شهر تهران و در منطقه 22 شهرداری این شهر قرار دارد . این دریاچه از شمال و شرق به محور چهار باغ و از جنوب و جنوب غرب به پارک جنگلی چیتگر و از غرب به بافت مسکونی منطقه 22 شهرداری تهران محدود است . سابقه طرح ساخت دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (دریاچه چیتگر) به نخستین طرح جامع تهران که پیش از انقلاب اسلامی و در سال 1347 تدوین شد، بازمی‌گردد . اما از آن زمان تاکنون بسیاری ساخت چنین دریاچه‌ای را رویا می‌دانستند. با این وجود موضوع ساخت دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس (چیتگر) در برنامه جامع دوم و سوم تهران نیز تکرار شد و در دوره اخیر شهرداری تهران، بالاخره برای نخستین بار و در این چند سال شهرداری تهران برای ساخت تنها دریاچه مصنوعی پایتخت شکل گرفت . دریاچه چیتگر از بارش‌های فصلی و آب موقت رودخانه کن و روان آبهای تهران بهره می‌برد و می‌تواند در تعدیل هوای پایتخت و افزایش رطوبت هوا کمک کند . این دریاچه با مساحت حدود 355 هکتار و گنجایش 35 میلیون مترمکعب آب در طرح جامع و طرح تفصیلی مصوب منطقه 22 گنانجده شده است. همچنین این دریاچه به‌عنوان یک وسعت بزرگ آبی می‌تواند سفره‌های زیرزمینی تهران در غرب را سیراب کند. شهری که آرام آرام سفره هایش رو به تخلیه رفته با اجرای این پروژه عظیم می‌تواند از احتمال فرو نشست خاک جلوگیری کند . آب دریاچه از رودخانه کن (بوستان جوانمردان) با کانالی به طول حدود 6 کیلومتر و نیز سایر منابع آبی منطقه با هماهنگی وزارت نیرو تأمین می‌شود . فضای اطراف دریاچه شامل فضای های سبز و تفریحی و بازی و رستوران و فضاهای پذیرایی و اقامت موقت و فضاهای های خدماتی بسیار است و این مکان را به یکی از تفریگاه های گردشگری لذت بخش تهران تبدیل کرده است.

غار نیاسر

غار نیاسر که غاری دست کن باستانی است و با نام های غار تالار یا غار رئیس یا سوراخ رئیس هم شناخته می‌شود در 30 کیلومتری غرب شهر کاشان و در نیاسر واقع شده است است از عجیب ترین و شگفت انگیزترین دست سازهای بشری است که به باور اکثر محققین و کارشناسان در زمان اشکانیان حفر شده اما آثاری از زمان ساسانی و سلجوقی نیز در آن پیدا شده است. طول این غار مصنوعی یا دستکن باستانی را 950 متر و عمق آن را 60 متر برآورد کرده اند. از کشفیات درون غار نیاسر می‌توان به سفال و ظروف گلی مربوط به دوران ساسانی و برخی مربوط به پارت ها، سکه مربوط به دوران سلجوقیان و ایلخانیان، مجسمه سنگی سر یک قوچ و سنگ هایی شبیه سنگ آسیاب که برخی معتقدند مربوط به مراسم قربانی پیروان آیین میتراییسم است می‌توان اشاره کرد. علت ساخت چنین اثر بزرگی هنوز به طور قطع مشخص نیست (مذهبی، نظامی، مسکونی و …) ولی بیشترین اعتقاد بر استفاده مذهبی توسط پیروان میتراییسم (مهرپرستی) از این غار دستکن باستانی است. البته گفتنی است ازاین غار با نام های دیگری همچون سوراخ ویس یا غار ویس هم نام برده می‌شود و اگر این نام ها را شنیدید بدانید به این غار اشاره می‌شود.

آرامگاه سهراب سپهری

آرامگاه سهراب سپهری (شاعر و نقاش) در روستای مشهد اردهال کاشان در صحن امامزاده سلطان علی بن محمدباقر است. سنگ قبر این شاعر ارزشمند تا به حال به دلایل مختلف بارها تعویض شده است و بحث هایی پیرامون این قضیه وجود دارد که اخیرا هم پیشنهاد شده مزار وی را تغییر مکان دهند.

شهر قمصر

شهر قمصر در میان دره ای بسیار سرسبز که طول تقریبی آن 9 و عرض آن 4 کیلومتر و دارای درختان متنوع و درختچه های گل محمدی واقع شده است. نام قدیم این ناحیه قم سر بوده و از این منطقه جاده ابریشم عبور می‌‌کرده و از دیر باز راهی برای رسیدن به سیلک بوده است قمصر یکی از قطب های تولید عرقیات گیاهی و گلاب در ایران است که دارای شهرت جهانی است.همه ساله در فصل بهار خصوصا اردیبهشت ماه می‌توانید شاهد جشنواره های باشکوه گلاب گیری در این شهر باشید شهرداری نیز امکانت خوبی برای مسافرین مهیا می‌نماید.از مناطق دیدنی قمصر علاوه بر مناظر طبیعی، بوستان ها و پارک های آن می‌توان اشاره داشت به چشمه آب معدنی صالح با چشم اندازی زیبا در دامنه کوه های فرفهان قرار دارد. تمام فصول قمصر زیباست اما بهار و تابستان رؤیایی آن میزبان هزاران میهمان جویای آرامش است. همزمان با موسم رویش گل و آغاز گلاب گیری (به ویژه در ایام جشنواره گل وگلاب) سیل مشتاقان به سوی قمصر سرازیر می‌شوند تا مشام خود را با رایحه بهشتی گل محمدی عطر آگین نمایند. شهر قمصر هر چند در فاصله سی کیلومتری کویر قرار گرفته اما به دلیل اقلیم خاص کوهستانی و ارتفاع 2000 متر از سطح دریا و قرار گرفتن در میان کوه های مرتفع از آب و هوای معتدل و مطلوب بهره مند است. به طوری که تابستانش مطبوع و معتدل و زمستانش قابل تحمل و از سرمای ملایمی برخوردار است. همچنین لازم به ذکر است که در پنج کیلومتری شمال قمصر هم سد تاریخی قمصر وجود دارد که قدمت آن را به دوران سلجوقی نسبت می‌دهند.

خانه طباطبایی ها

یکی از زیباترین و دیدنی ترین بناهای تاریخی کاشان، خانه طباطبایی هاست که در محله سلطان امیر احمد در بافت قدیم کاشان در خیابان علوی واقع شده است. خانه طباطبائی ها کاشان که از شاهکارهای هنر معماری قدیم به شمار می‌رود به وسیله مرحوم سیدجعفر طباطبایی که از تجار معروف فرش آن زمان بود در سال ۱۲۵۰هجری قمری ساخته شده است. معمار، طراح و سازنده این خانه استاد علی مریم از معماران برجسته دوره قاجار در کاشان بوده که با بهره گیری از تجارب معماران گذشته و با تکیه بر نبوغ ذاتی و قدرت خلاقیت و ابتکار خود، بنای این خانه را در ۱۰ سال به سرانجام رسانده است. خانه طباطبایی دارای تزیینات دل انگیز بسیار و اتاق ها و درهای دل نشین با ستون های زیبا است. در این بنا از فن گچبری به گونه ی ارزشمندی بهره برداری شده است و در روبروی شاه نشین آن استخر طویل زیبایی به چشم می‌خورد.

خانه بروجردی ها

خانه بروجردی ها از معروفترین بناهای شهر کاشان و از آثار تاریخی شهر کاشان در محله سلطان میراحمد در جنوب شرقیِ شهر کاشان واقع شده است. خانه بروجردی ها در نیمه دوم قرن سیزدهم هجری ساخته شده و تحت شماره ۱۰۸۳ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده‌ است. خانه ی بروجردی ها نمونه یکی از خانه های مسکونی اعیان نشین دوره ی قاجار در کاشان است و اکنون محل اداره میراث فرهنگی کاشان هم است. خانه بروجردی ها با بادگیرهای قرینه هلالی شکل زیبایی بر بام تالار و کلاه فرنگی روی آن یکی از زیباترین جلوه های معماری ایرانی را به معرض نمایش می‌گذارد. نقاشی‌های ارزنده و گچ ‌بری‌ها زیر نظر دو هنرمند بزرگ و نامدار نقاشی ایران دوران قاجار “مرحوم میرزا ابوالحسن غفاری کاشان” (بنیانگذار اولین مدرسه نقاشی در ایران) و برادرزاده اش “مرحوم میرزا محمدخان غفاری کاشانی” ملقب به “کمال الملک” ترسیم و طرح های گچبری خانه نیز با نظارت این دو استاد به انجام رسیده است. بانی این خانه، حاج سید حسن نطنزی از بازرگان ‌های نطنزی مقیم کاشان و معمار آن استاد علی مریم کاشانی بوده‌ است. خانه بروچردی ها در دو طبقه و در بعضی قسمت ها مثل قسمت جنوبی که با سرداب دارای سه طبقه است نمادی از خانه های سنتی ایران است. بر خلاف تصور عامه، این خانه به اهالی بروجرد متعلق نبوده بلکه چون مراودات تجاری این بازرگانان نطنزی الاصل کاشانی بیشتر با تجار شهر بروجرد انجام می‌شده، لذا کاشانی ها به ایشان بروجردی می‌گفته اند.

خانه عامری ها

خانه عامری ها در دوران زندیه بنا شده و یکی از بزرگترین خانه ‌های تاریخی شهر کاشان به شمار می‌‌رود این خانه شامل حدود 85 اتاق و چندین حیاط است که قدیمی ‌ترین آن حیاط بیرونی و اندرونی است. خانه عامری‌ ها در دوران قاجار در قرن 13 هجری قمری به وسیله مرحوم سهام السلطنه عامری به عنوان محل سکونت فامیلی توسعه یافته است و بناهای دیگری به آن اضافه شد. خانه عامری ها از گستردگی فراوانی برخوردار است و مساحت آن نزدیک به هفت هزار مترمربع با زیربنای وسیعی است که به گونه ی هماهنگ و حساب شده ساخته شده است. مساحت عرصه این مجموعه که از چند خانه مجزای مجاور و در ارتباط با یکدیگر شکل گرفته مشتمل بر 3 خانه با 5 حیاط مرکزی به صورتی اندرونی و بیرونی همراه با فضاهای سرپوشیده متعدد و متنوع است. بازدیدکنندگان این خانه تاریخی با تهیه بلیط ورودی، تنها می‌توانند از حیاط و محیط بیرونی خانه تاریخی عامری ها بازدید کنند. زیرا در حال حاضر این اتاق ها و فضای داخلی این مکان به هتل سرای سنتی عامری ها تعلق دارد.

حمام سلطان امیراحمد

حمام تاریخی سلطان امیراحمد نمونه ای از منحصر بفرد ترین حمام های ایران از نظر معماری و تزئینات با وسعت 1102 متر مربع در شهر کاشان است که در محله سلطان امیراحمد در خیابان علوی کاشان واقع شده است حمام سلطان امیر احمد در سال 1355 توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره 1351 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. قدمت حمام تاریخی سلطان امیراحمد که وجه تسمیه آن به جهت مجاورت با امامزاده سلطان امیر احمد است را از شواهد و آثار مکشوفه به دوران سلجوقیان نسبت می‌دهند و لیکن بنای فعلی سربینه آن بازمانده دوران قاجار است. در واقع از آثار به جا مانده دوران قبل از زلزله معروف 1192 هـ. ق کاشان قدمت این حمام را به دوران سلجوقیان نسبت می‌دهند و لیکن بنای فعلی سربینه آن بازمانده دوران قاجاراست. حمام های تاریخی کاشان، از جمله آثار باشکوهی هستند که در دوران صفوی مورد ستایش جهانگردان داخلی و خارجی گردیده است.

موزه ملی کاشان

موزه ملی کاشان در ضلع غربی باغ فین کاشان واقع شده‌است. ساختمان این موزه در سال 1346 بر خرابه‌های برجای مانده از خلوت نظام‌الدوله(داماد فتحعلی‌شاه) ساخته شده‌است. مساحت این بنا حدود 700 مترمربع و زیربنای 570 مترمربع است. اشیاء به نمایش درآمده در این موزه شامل بیش از ۴۰۰ قطعه اثر است که از هزاره هفتم قبل از میلاد تا دوره معاصر را دربر می‌گیرد. موزه ملی کاشان با توجه به اشیاء موجود دارای چهار بخش باستان شناسی، معاصر، منسوجات، کتابت و نسخ خطی است. از خصوصیات بارز موزه ملي کاشان می‌توان آن را از جمله قديمي ترين موزه هاي کشور دانست که بناي آن صرفاً جهت ايجاد موزه طراحي و اجرا گردیده و در جمع آوري اشياء آن مردم فرهنگ دوست منطقه کاشان، نقش چشم گيري داشته اند.

باغ و حمام فین

باغ فین و حمام فین کاشان در 6 کیلومتری جنوب شهر کاشان در انتهای خیابان امیرکبیر فعلی و روستای فین کوچک قدیم قرار دارد و از با ارزش ‌ترین آثار تاریخی کاشان است بنای بر جای مانده باغ از دوران صفوی است که بر روی بناهای دوره دیلمی ساخته شده و از لحاط باغ آرایی و آب رسانی دارای اهمیت ویژه‌ ای است بناهای این باغ شامل سر درب ورودی و برج و باروی آن، شتر گلوی صفوی در میانه باغ، شتر گلوی فتح علی شاهی و اتاق شاه نشین در جنوب خاوری باغ، موزه ‌در باختر باغ و حمام ‌های کوچک و بزرگ و کتابخانه در خاور باغ می‌شود.حمام فین کاشان که در باغ فین قرار دارد همان مکان تاریخی است که ناصرالدین‌شاه در سال ۱۸۵۲ میلادی صدراعظم خود امیرکبیر را در آن به قتل رساند. وسعت باغ فین بالغ بر ۲۳ هزار مترمربع و شامل یک حیاط مرکزی است که به وسیله دیوار، بارو و برج های استوانه شکل محصور شده‌ است. در مقایسه با بسیاری از باغ‌ های ایرانی مشابه، باغ فین با آب قابل توجهی مشروب می‌ شود.در جنوب باغ فین چشمه آبی موسوم به چشمه سلیمانیه، با قریب به دوازده سنگ آب وجود دارد. آب آن فوق العاده صاف است ولی به واسطه داشتن بعضی املاح برای آشامیدن مناسب نیست. لازم به ذکر است که موزه ملی کاشان هم در این باغ قرار دارد.

خانه موزه عروسک و اسباب بازی

موزه عروسک و اسباب بازی در بافت تاریخی شهر کاشان و در خانه ای قدیمی متعلق به دوران قاجار قرار دارد که قدمت آن به بیش از 150 سال پیش باز می‌گردد.
این خانه تاریخی متعلق به جعفر علامه فیضی شاعر و روحانی اواخر دوره قاجار است که توسط مدیر موزه خریداری و پس از مرمت و آماده سازی به موزه اسباب بازی و عروسک تبدیل شد. بنای موزه عروسک و اسباب بازی، با نام خانه سهرابی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه عروسک و اسباب بازی در زیرزمین دست کن این خانه تاریخی قرار دارد و با طی کردن پله ها و عبور از دالان، موزه را مشاهده خواهید کرد. بر دیوار های دالان نقاشی هایی از عجایب المخلوقات به چشم می‌خورد که فضای خاص این موزه را تداعی می‌کند.
این موزه توسط بخش خصوصی اداره می‌شود. عروسک ها و اسباب بازی ها توسط مدیریت موزه "امیر سهرابی" در نتیجه ی سال ها سفر و پژوهش در شهرها و روستاهای ایران، گردآوری شده است. قصه ی زندگی این عروسک ها توسط راهنمایان موزه برای بازدید کنندگان بیان می‌شود.
قدیمی‌ترین عروسک‌های خیمه ‌شب ‌بازی ایران با قدمت ۱۵۰ سال، عروسک‌های محلی ایران، نمونه‌هایی از عروسک‌های ملل دیگر، و اسباب‌ بازی‌هایی از حدود ۱۰۰ سال پیش در این موزه قابل مشاهده هستند.
بازدید از موزه عروسک و اسباب بازی کاشان علاوه بر اینکه شوق بازی و کودکی را بیدار می‌کند، شما را با تاریخ و فرهنگ اسباب بازی و عروسک های ایران و جهان آشنا می‌سازد.
در زمستان 1396، پس از انجام عملیات بازسازی، بخش اقامتی نیز به این موزه تاریخی اضافه شد و تحت عنوان اقامتگاه بوم گردی موزه عروسک و اسباب بازی فعالیت خود را آغاز کرد. اقامتگاه موزه عروسک و اسباب بازی دارای 7 باب اتاق است که حیاط مجموعه را احاطه کرده اند. سبک سنتی اتاق ها حفظ شده و فضای شاد و رنگانگی برای‌ آنها طراحی شده که در هماهنگی کامل با موضوع موزه است و حس کودکی را برای مهمانان به وجود می‌آورد.
فروشگاه اسباب بازی و عروسک های دست ساز، کارگاه ساخت عروسک و شربت خانه از دیگر بخش های این مجموعه هستند. در مدت زمانی که در موزه هستید فرصت بازی، تماشای نمایش (خیمه شب بازی) و تجربه ساخت عروسک و اسباب بازی برایتان پیش خواهد آمد.
قرارگیری خانه موزه عروسک و اسباب بازی کاشان در خیابان فاضل نراقی، موجب دسترسی آسان به امامزاده چهل دختران، خانه تاریخی طباطبائی ها، خانه بروجردی ها، قلعه جلالی و حصار سلجوقی می‌شود.

خانه عباسیان

مجموعه خانه عباسیان کاشان در خیابان علوی در کوی سلطان امیراحمد واقع شده است. این مجموعه از لحاظ معماری و تزیینات حایز اهمیت فراوان است که به لحاظ معماری، دارای طرحی بسیار قوی و غنی و از نظر تزئینات گچبری و نقاشی و کاربری تزئینات معماری اسلامی نظیر رسمی بندی، یزدی بندی، کاربندی، قطاربندی، مقرنس و مشبک در اوج زیبایی و ظرافت می‌ باشد .
خانه عباسیان بین سال های ۱۲۴۵ تا ۱۲۴۸ هجری قمری به درخواست محمد ابراهیم تاجر کاشی که از تاجران معروف چینی و بلور منطقه بود، ساخته شد. این عمارت در مساحتی به وسعت ۵ هزار متر مربع از ۵ طبقه و ۵ حیاط برخوردار است.
جلوه هایی از معماری اصیل ایرانی-اسلامی در طرح های بدیع و نقش های خیال انگیز گچ بری و انواع تزیینات، خود را به نمایش گذاشته اند و این زیبایی به حدی چشم نواز است که طبق نظر کارشناسان، این مجموعه را به عنوان نامزد دریافت جایزه زیباترین بنای مسکونی ایرانی-اسلامی در نظر گرفته اند و به واسطه قرارگیری در نزدیکی بسیاری از جاذبه های گردشگری کاشان، سالانه با استقبال ده ها هزار گردشگر داخلی و خارجی مواجه می‌شود.
بخش های مختلف خانه عباسیان : ورودی و هشتی، اتاق آينه، سر پوشیده بزرگ، ايوان بهاره، سر پوشيده کوچک، اتاق مرکزی ( شاه نشین )، آب انبار، دريچه راه مخفی، اتاقک مخفی، سرويس های بهداشتی قدیمی، حوضخانه، چاه آب، حیاط باغ، سرداب بزرگ، رخشويخانه، عبادتگاه، بخش خدمه، مطبخ، حیاط خدمه و ... .
حیاط حوضخانه مدتی محل تدریس درس حوزوی آیت الله علوی بوده است. هر کدام از این حیاط ها کارایی خاصی را برای صاحب بنا داشته اند، مثلا حیاط بیرونی خانه عباسیان بیشتر محل پذیرایی مهمانان و محل رفت و آمد مردم به این بنا محسوب می‌شده است. دو تالار سرپوشیده بزرگ و کوچک، اتاق آینه، نورگیر کلاه فرنگی، سرداب، یک حلقه چاه آب و آب انبار کوچک خانگی از دیگر بخش های حیاط بیرونی عمارت عباسیان است. در گذشته حیاط اندرونی خانه عباسیان محل زندگی افراد خانواده بوده است. این حیاط دارای اتاق های متعدد تودرتو، اتاق شاه نشین، اتاق نیایش، رختشویخانه، مطبخ، چاه آب، سرداب و ... است.
حیاطی مجهز که اهالی خانه در هر اتاقی که دوست داشتند می‌توانستند وقت بگذرانند، اما بخش دیگری از عمارت عباسیان حیاط باغ است که به علت تغییرات فراوان در طول تاریخ بسیار آسیب دیده است طوری که قسمتی از این حیاط در سال های اخیر به کلی تخریب شده و هشت خانه جدید و امروزی در آن ساخته شده است.
قسمت قدیمی تر این بنا به صورت مخروبه همچنان باقی مانده است. جایی که در گذشته گل ها و درختانی زیبا آن را محصور کرده بودند و چند حوض آب زیبا در آن جا خوش کرده بود .
آیت الله علوی، این حیاط را محل اقامه نماز جماعت خود قرار داده بود، به همین خاطر این شخص در میان اهالی کاشان به «آقا سید محمد باغ» معروف بوده و همه با این عنوان صدایش می‌زدند. در ساخت حیاط حوضخانه معماری ویژه ای به کار برده شده است چرا که کانال های ورودی آب قنات به خانه از میان پایه های خشتی این حیاط عبور کرده است.
این خانه در سال ۱۳۷۴، توسط هیات امنای احیاء و مرمت بافت تاریخی کاشان با همکاری وزارت صنایع و معادن وقت، خریداری و مورد مرمت کامل قرار گرفت و در سال ۱۳۷۷، با شماره ۲۰۲۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
اکنون، بخشی از این عمارت زیبا، در اختیار بنیاد سهراب سپهری، نقاش و شاعر نامدار تعلق گرفته و کل عمارت نیز تحت پوشش سازمان رفاهی تفریحی شهرداری کاشان قرار دارد .

کاخ عالی قاپو

کاخ عالی قاپو در واقع عمارتی پرشکوه و زیبا است که در غرب میدان امام ( میدان نقش جهان ) و روبروی مسجد شیخ لطف الله واقع شده است. این بنای زیبا از مهمترین شاهکارهای معماری اوائل قرن یازدهم هجری و مربوط به دوره صفوی است که از شهرتی عالمگیر برخوردار است. اصل بنا در دوره شاه عباس اول احداث شده و در دوره جانشینان او الحاقات و تعمیراتی در آن انجام شده است. ساختمان دارای 5 طبقه است که هر طبقه تزئینات مخصوصی دارد. اگر چه این قصر در دوره های بعد از صفویه لطمات فراوان دیده است، هنوز نیز شاهکارهائی از تزئینات و نقاشی های عصر صفویه در آن، بینندگان را به تحسین وا می‌دارد. در چهل ساله اخیر به دلیل آن که خطر ویرانی کاخ عالی قاپو را تهدید می‌کرد و همچنین به علت توجه مردم و ارگانهای دولتی به میراث های فرهنگی، مرمت هائی توسط هیأت های متخصص داخلی و خارجی در آن انجام گرفته است.

کاخ هشت بهشت

در کنار چهار باغ اصفهان کاخ ها و کلاه فرنگی های با صفایی ساخته شده بوده که از‌ آنها تنها کاخ هشت بهشت باقی مانده است. این کاخ که زمانی به عنوان زیباترین کاخ دنیا نامیده می‌شده است در سال 1080 هجری و در زمان شاه سلیمان صفوی ( دوران صفویه ) در نزدیکی باغ بلبل بنا شده است. کاخ در دو طبقه بر روی یک هشت ضلعی به بلندای 130 سانتی متر ساخته شده است. بنای کاخ طرحی هشت پهلو دارد و تلاش شده با توجه به نام کاخ، الگوها و نمادهایی از عدد هشت به اجرا درآورده شود. چنان چه شمار واحدهای ساختمانی هشت تا، حوض مرکزی هشت پهلو است، آجرهای کف پوش هشت پهلویی نیز دارد. اتاق های دو واحد ساختمانی آن نیز هشت پهلو است. باغ وسیعی که عمارت در وسط آن واقع شده به نام باغ بلبل جزئی از باغ بزرگ و وسیع نقش جهان بوده است که شاه اسماعیل اول در اصفهان احداث کرد که قابل ذکر است دوران صفوی اوج قدرت و عظمت باغ سازی ایرانی بوده است و در زمان جانشینان او به خصوص شاه عباس اول قسمتی از این باغ به میدان و قسمت‌های دیگر آن به چهار باغ و باغ‌های گوناگون اطراف آن تبدیل می‌شود. از مهم‌ترین این باغ‌ها می‌توان باغ چهلستون، باغ گلدسته، باغ نارنجستان، باغ بادامستان، باغ دمور، باغ نگارستان، باغ خیمه‌گاه و باغ بلبل در ضلع شرقی چهارباغ، باغ تخت در ضلع غربی چهارباغ را نام برد. زیبایی این باغ و درختان، حوضچه ها و جوی های در آن و عمارت های بزرگ با تزئینات زیبا و شگرف واقع در‌ آنها به قدری زیبا بوده که تمام سیاحان گذشته از دیدن آن شگفت زده می‌شدند اما در دوره قاجار و در زمان حکمرانی ظل‌السلطان پسر ناصر الدین شاه تغییرات زیادی در این باغ ها انجام شده، تعداد زیادی فروخته شده، کاخ ها و عمارت ها از بین رفته و از این باغ وسیع تنها باغ بلبل با وسعت کمتر که در حال حاضر به نام پارک شهید رجایی نامیده می‌شود و عمارت هشت بهشت در آن باقی مانده است . این باغ و کاخ در آن به شماره 227 به ثبت ملی رسیده است.

باغ پرندگان اصفهان

باغ پرندگان با مساحتی بالغ بر 55000 متر مربع در حاشیه رودخانه زاینده رود و در پارک جنگلی ناژوان در مرداد ماه سال 1375 توسط شهرداری اصفهان احداث گردید و به سرعت تبدیل به یکی از ویژگی ها و جاذبه های اصلی گردشگری اصفهان شد و سالانه پذیرای سیل عظیمی از گردشگران است. در این باغ که از معدود باغ های پرندگان در خاوریانه است بیش از 130 گونه پرنده و در حدود 5000 قطعه از این پرندگان از مناطق مختلف جهان گردآوری شده است که هر کدام در محیط های تقریباً مطابق با محیط زیست طبیعی خود به سر می‌برند به عنوان مثال انواع اردک ها، قوها، غاز ها و ... در برکه های کوچک و بزرگ، پرندگان کوهستانی و بیابانی همچون کبک در صخره ها، پرندگانی که شرایط آب و هوایی اصفهان برایشان مناسب نیست در قفس های شیشه ای با دستگاه های تهویه و شوفاژ، پرندگان شکاری در قفس های آهنی برای آسیب نرساندن به دیگر پرندگان و فضا های وسیع و سبز جنگلی با توری سقف که پرندگان جنگلی در آن آزادانه پرواز می‌کنند. فضاهای داخلی و شیوه باغ سازی در باغ پرندگان به قدری زیبا و چشم نواز هستند که پیاده روی در آن و تماشای باز شدن دم طاووس ها در کنارتان خاطره ای فراموش نشدنی برایتان به ارمغان می‌آورد. در این باغ جزیره ای وجود دارد که بزرگترین جزیره رودخانه زاینده رود است. این جزیره با فضای سبز خیره کننده خود همراه با انواع درخت ها و درخچه های مختلف زیبای شگفت انگیزی به این باغ داده است. این جزیره با یک پل چوبی به باغ پرندگان متصل می‌شود.

سی و سه پل (پل الله وردی خان )

سی‌وسه‌ پل یا پل الله‌وردی خان پلی با 33 دهانه، 295 متر طول و 14 متر عرض است، که توسط الله‌وردی خان اوندیلادزه بر روی زاینده‌رود در شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی در سال 1011 هجری ساخته شده و محل برگزاری مراسم جشن آب‌پاشان و همچنین مراسم خاج‌شویان ارامنهٔ اصفهان در دورهٔ صفویه بوده است . این پل در گذشته «پل جلفا» نامیده می‌شد (زیرا از این طریق به جلفا که تازه احداث شده بود می‌رسیدند). به «الله وردیخان» نیز معروف است زیرا سردار مشهور شاه عباس اول که به ساختن این پل مأمور گردید به این نام نامیده می‌شود. در طرفین پل معبر باریک مسقفی است که در سراسر طول پل دیده می‌شود. این پل تاریخی و زیبا دارای یک پیاده رو برای گردش در بالا و یک پیاده رو در پایین است. پیاده رو پائین گذرگاه مسقفی است که میان پایه های مرکزی پل و به فاصله کمی از بستر رودخانه ایجاد شده است . این اثر در تاریخ 15 دی 1310 با شمارهٔ ثبت 110 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

منار جنبان

ایوان منارجنبان در حقیقت مزار و مقبره یکی از عارفان و زهّاد مشهور قرن هشتم هجری به نام عمو عبدالله کارلادانی است که از آثار تک ایوانی دوران ایلخانی بوده که در حدود 800 سال پیش بنا گردیده است. اما برخی از محققین عقیده دارند که مناره ها در حدود 300 سال بعد از ساخت بنا و توسط دانشمندان دوره صفوی به ایوان مزبور برای متفاوت شدن بنا افزوده شده است. نکته ای که باعث شهرت منارجنبان شده و هر مسافری را برای بازدید از آن ترغیب می‌کند این است که حرکت دادن یک مناره نه تنها مناره دیگر را به حرکت در می‌آورد بلکه تمامی ساختمان مرتعش می‌شود. اگر فردی از 17 پله داخل هر مناره که از بام بنا تا بالای هر مناره وجود دارد، بالا رفته و دست‌های خود را داخل یکی از دیوارهای واسط میانی پنجره‌های فوقانی آن قفل و شروع به تکان دادن مناره کند، مناره به حرکت در آمده و هم‌زمان با آن مناره دیگر و در واقع کل ساختمان به نوسان در می‌آید که تنها نوسان مناره قابل دیدن است . این بنا در مسیر اصفهان به نجف آباد و در روستایی به نام کاردلان واقع است که امروزه به سبب گسترش شهرنشینی این روستا جزئی از شهر اصفهان به حساب می‌آید که در مسیر خیابان آتشگاه در شش کیلومتری غرب اصفهان قرار دارد. ارتفاع ایوان مقبره عمو عبدالله از سطح زمین بقعه 10 متر و ارتفاع هریک از دو مناره 5/7متر است و کل بنا مساحتی در حدود 146 متر مربع دارد.

پارک جنگلی ناژوان

پارک جنگلی ناژوان بعد از زاینده رود، دومین میراث طبیعی اصفهان به شمار می‌رود. بیشه ناژوان در غرب اصفهان، دالان خوش منظری با مساحتی در حدود 1200 هکتار کرانه های زاینده رود را با باغ های دو سویه در بردارد. بی شک عالی ترین تنیدگی میراث طبیعی و تاریخی اصفهان را در دل ناژوان خواهید دید.
با توجه به وضعیت قرار گرفتن ناژوان در مسیر بادهای غربی – جنوب غرب به شمال شرق و قرار گرفتن اکثر صنایع آلاینده در غرب اصفهان، این بیشه به عنوان فیلتر طبیعی برای شهر اصفهان عمل می‌کند و در حقیقت ریه این شهر به حساب می‌آید.
اراضی محدوده ناژوان به دلیل دارا بودن پوشش سبز و عبور رودخانه از آن در مجموع اقلیم معتدل تری نسبت به اصفهان دارد. این گردشگاه یکی از نقاط سرسبز و خرم حاشیه زاینده رود است و سرچشمه اکثر مادی‌های شهر اصفهان از این منطقه ناژوان است.
ناژوان ترکیب یافته است از دو کلمه ناژ و وان که ناژ یا ناژو گیاهی است از خانواده صنوبر که آن جمله اند تبریزی کبوده صنوبر و (وان) پسوند است برای جا و مکان و ناژ نان یا ناژوان به معنی جایگاه درختان ناژ و صنوبر است.
مجموعه ی تفریحی ناژوان از معدود باغ‌های اصفهان است که از جریان توسعه و گسترش شهر تا اندازه‌ای ایمن مانده و همچنان به هوای شهر لطافت و تازگی می‌بخشد. زیر نظر مدیریت طرح ساماندهی ناژوان که وابسته به شهرداری اصفهان است در این باغ فضاهایی چون زمین‌های ورزشی، استخر، کمپینگ، زمین‌های بازی کودکان، ایستگاه‌های درشکه سواری، اسب سواری، چهارچرخه های خانواده، قایق‌رانی و محوطهٔ دوچرخه‌سواری فراهم شده و برای عموم قابل استفاده است.
پارک جنگلی ناژوان به عنوان ریه تنفسی اصفهان علاوه بر جاذبه‌های طبیعی به دلیل وجود مراکز گردشگری - تفریحی همچون باغ پرندگان، آکواریوم، باغ خزندگان، باغ موزه پروانه ها، موزه صدف ها، تله سیژ، شهربازی، پارک آبی کودکان و ... فضای بسیار مناسبی برای گردش و تفریح مسافران و شهروندان است.
اطلاعات، مشخصات و تصاویر مراکز گردشگری و تفریحی پارک جنگلی ناژوان را می‌توانید در سایت مهنواز مشاهده کنید.